Vandaag rolt Sebastiaan van Nieuwenhuizen zijn laatste kilometers naar huis. De tocht van 555 kilometer die hij maakte om zijn trauma te verwerken en geld op te halen voor KNGF Geleidehonden is bijna voldaan. Naar verwachting komt hij vanavond aan in Doorn en is zijn tocht volbracht.
Buurvrouw Esther Frijlink volgt Sebastiaan op de voet en sprak hem toen hij op de helft van zijn tocht was precies op de dag van zijn ongeluk 25 jaar geleden. “Het is fantastisch dat hij dit doet en dat hij daarnaast ook geld op haalt voor het KNGF is voor mij extra bijzonder, omdat ik zelf een buddyhond heb en weet hoeveel je daar als veteraan aan kan hebben.
Esther is twee keer uitgezonden geweest naar voormalig Joegoslavië. De eerste keer was in 1994. Ze is toen met Dutchbat, een Nederlands infanteriebataljon, naar Srebrenica gegaan. Daar heeft ze een trauma opgelopen, onder andere doordat ze samen met haar Nederlandse collega’s zes dagen lang gegijzeld werd door Bosnische Serviërs. Alles bij elkaar heeft ervoor gezorgd dat ze nu een posttraumatische stressstoornis (PTSS) heeft.
Buddyhond
Haar buddyhond Winand zorgt ervoor dat ze minder stress ervaart in benauwende situaties. “Samen met hem kan ik makkelijker in winkels lopen of bijvoorbeeld door grote mensen massa’s heen. Door de gijzeling ervaar ik nog steeds veel stress in situaties waar ik niet snel weg kan. De vrijheidsberoving en het opgesloten zitten hebben ervoor gezorgd dat ik me in zulke situaties erg onprettig voel. De stress die ik dan opbouw, doordat ik herinnerd wordt aan een oorlogssituatie, voelt Winand aan en hij probeert de stress weg te nemen door me te helpen weer in het hier en nu te komen.
De opleiding van één buddyhond kost 18.000 euro. Sebastiaan hoopt dit bedrag op te halen met zijn actie. “Je kan er ook voor kiezen om een buddyhond zelf op te leiden, maar dat was voor mij geen optie. Een puppy geeft zoveel prikkels, dat is voor mij lastig te verdragen. Veel veteranen zitten in zo’n situatie, daarom is het heel fijn om de buddyhond pas te krijgen als hij al helemaal opgeleid is, alleen zo’n opleiding is niet niks. Ik wens andere veteranen ook zo’n buddyhond, dus hoe meer geld er komt hoe beter”, zegt Esther.
70 tot 80 kilometer per dag
De monstertocht vanaf het Duitse dorpje Gütergluck naar Doorn was er niet zomaar een. Sebastiaan rolde zo’n 70 tot 80 kilometer per dag. Tijdens zijn tocht verteld hij dat niet altijd even makkelijk was. “Soms heb ik wel een mindere dag gehad. Op de helft van de reis kwam ik wel even de man met de hamer tegen. In Duitsland is het landschap heel glooiend dus dat is soms best zwaar, maar ik zeg altijd: elke kilometer is er een. Als we eenmaal in Nederland zijn verwacht ik dat het allemaal wel wat sneller zal gaan”, zegt hij tijdens zijn rit.
Dag van het ongeluk
Op 19 april was het precies 25 jaar geleden dat Sebastiaan zijn ongeluk kreeg. Op deze dag werd er tijdens de reis stilgestaan bij dit moment. “Om precies vijf minuten over twee hebben we met elkaar een borreltje gedronken. Dat is het tijdstip dat mijn ongeluk gebeurde. Het was sowieso een erg bijzondere dag, want het was ook de dag dat ik zowel halverwege het aantal kilometers kwam en aan het einde van de dag we ook halverwege het aantal dagen zat. Vanaf dat moment konden we gaan aftellen.”
Vandaag op de laatste dag van zijn tocht zullen vrienden en familie het laatste stuk met Sebastiaan meelopen, vertelt vriendin Joyce van Assen. “We gaan met zijn alle de laatste kilometers afleggen. Daarna is er een feestje bij ons thuis, om deze bijzondere tocht feestelijk met elkaar af te sluiten.”
by Websitetoday.nl 