Al bijna 20 jaar is er geen postkantoor meer in Leersum: het laatste sloot de deuren in 2003. Voor de Historische Vereniging van het dorp reden om het verhaal van de postgeschiedenis samen te vatten in een nieuwe tentoonstelling. Hans Stijn (83) groeide op in het bruisende PTT-postkantoor van zijn ouders aan de Rijksstraatweg in Leersum. “Ik hielp vaak met het stempelen van de briefkaarten. En met kerst was er zoveel post dat ik ook moest helpen met bezorgen.”
Geen whatsappje, maar een telegram
Het postkantoor was in elk dorp vroeger van groot belang. Je ging er bijvoorbeeld heen om een telegram te sturen, eigenlijk het sms’je of whatsappberichtje van toen. Nu zou je een mailtje sturen, maar toen was dat een briefkaart. “In principe kon je alle post lezen, want briefkaarten zaten niet in een envelop. Maar als nette postbeambte deed je dat niet” weet Hans nog te vertellen. “Ik hoorde wel dat verkeringen werden uitgemaakt via een briefkaart.”
Stempelen
Regelmatig moest hij helpen met stempelen, de brievenbus legen (er was er maar één in het hele dorp) of het bezorgen van de post. Het postkantoor van mijn ouders regelde de bezorging in Leersum, Overberg en Darthuizen. “En de postbode die Overberg deed moest de heuvel overfietsen, dus dat was best nog een pittige klim.” Daarnaast kon je bij het postkantoor terecht om te telefoneren voor als je zelf geen telefoon had. “Er was een telefooncel en een speciale dubbele deur garandeerde de privacy.”
Eerbetoon
Voor amateurhistoricus Jos Rams, die de tentoonstelling grotendeels heeft ingericht, moet het vooral ook een eerbetoon zijn aan de hardwerkende postbodes van vroeger en nu. “Weer of geen weer, corona of geen corona: de postbezorging gaat altijd door.” En ondanks dat we geen telegrammen of briefkaarten meer versturen is de post nog steeds van levensbelang. “Daar mogen we best eens aandacht aan besteden uit respect voor onze postbestellers.”
Heiligdom
Hans woont nog steeds in het ouderlijk huis annex postkantoor. In de woonkamer waar nu de bank staat wijst hij in de hoek. “Hier stond de sorteerkast. En dit is nu een rommelhok, maar het was vroeger de telefooncel. En hier zat het loket” vertelt Hans terwijl hij wijst naar een muur waar nu een schilderijtje hangt. “Je ziet er weinig van terug hè?” Het topstuk van de tentoonstelling in multifunctioneel centrum De Binder is het geldkistje van zijn moeder. “Daar zat de complete dagopbrengst in. Het was het heiligdom van het postkantoor.”
Eerste herinnering
Zijn vader Arie kwam vanuit Baarn in 1924 naar Leersum en bouwde daar het nieuwe postkantoor, het vijfde postkantoor sinds 1850. Samen met zijn vrouw Berta gingen ze het runnen en werden daarmee bekende inwoners van Leersum, want iedereen kwam er regelmatig langs. “Ik ben in 1939 geboren en één van mijn eerste herinneringen aan mijn vader is dat hij werd opgepakt door de Duitsers een paar dagen voor de bevrijding. Ze waren aan de verliezende hand en waren gefrustreerd. Als wraak wilden ze bekende dorpelingen fusilleren bij het Doornse gat. Op één of andere manier is dat toen niet doorgegaan en kwam mijn vader weer thuis.”
Tuberculose
Heel lang heeft Hans zijn vader niet gekend, want hij stierf toen Hans 9 jaar oud was aan tuberculose. “Hij is maar 50 geworden. Mijn moeder heeft toen met de medewerkers het postkantoor nog gerund tot 1965.” Volgens Hans was het wel avontuurlijk om op te groeien in het postkantoor. Er waren altijd mensen over de vloer, het was druk, maar wel gezellig.
Ondanks zijn leeftijd heeft ook Hans het telegram en de postkaart vaarwel gezegd en gebruikt nu whatsapp en sociale media. “Dan merk je eigenlijk pas hoe de tijd veranderd is. We zijn er behoorlijk op vooruit gegaan.”
by Websitetoday.nl 